کاشت موی طبیعی یکسری محدودیت های بالقوه دارد که یکی از اصلی ترین آنها محدود بودن تعداد  جلسات قابل انجام کاشت مو در هر شخص است. دلیل این محدودیت آن است که تعداد موهای قابل برداشت از ناحیه دهنده مو بیشتر از حد معین نیست (تقریبا 10 – 8 هزار تار مو).

فکرهای اشتباهی که درباره کاشت مو وجود دارد

شخصی که می خواهد کاشت موی طبیعی انجام دهد غالبا در ذهن خود دارای یکسری فکرها و پیش داوری ها از کاشت موی طبیعی و نتیجه های آن است که با واقعیت ها خیلی فاصله دارد و لازم است که تصور وی با معاینه درست و مشورت روشن شده و متوجه واقعیت های عمل شود.

تعدادی از فکرهای اشتباه عمومی در مورد کاشت موی طبیعی و نتیجه های آن در زیر آورده شده است:

با کاشت موی طبیعی می توان موهای اندکی کم پشت را پر پشت تر نمود

در کاشت مو یک گرافت به وسیله ایجاد یک شکاف خیلی ظریف وارد پوست می شود. این سوراخ (بااینکه خیلی کوچک است) به‌هرحال فضایی را اشغال می کند. اگر ناحیه مورد نظر کاملاً طاس باشد هیچ مشکلی به وجود نخواهد آمد. ولی اگر بخواهیم کاشت مو را در لا به لای موهای موجود (بخصوص اگر این موها ضخیم و باکیفیت باشند) انجام دهیم لازم است که فضای کافی در بین موها وجود داشته باشد تا بتوان آن شکاف را ایجاد نمود.

در حقیقت تا هنگامی که بیشتر از 50 درصد از تراکم موها کاسته نشده است به دلیل ناکافی بودن فضای (خالی ازنو) در بین موهای موجود شخص نمی توان در میان آن‌ها شکاف ایجاد کرد و اگر هم به زور این کار را انجام دهیم اولاً ممکن است به پیاز موهای اطراف آسیب وارد شود و ثانیاً حتی دگرآسیبی به پیاز موهای اطراف وارد نشود این پیاز ها مزاحم پیاز موی کاشته شده بوده و لذا در حین درآمدن موی کاشته شده به احتمال زیاد کیست مویی و جوش های چرکی بدفرم ایجاد می گردند. این ضایعات موجب اختلال در بیرون آمدن موهای کاشته شده گردیده و نتیجه های کاشت مو را خراب می نمایند.

پس منطقی است که کاشت موی طبیعی را هنگامی انجام دهیم که دست کم 50 درصد از موهای یک  ناحیه از سر دچار ریزش شده اند تا بتوان کاشت مو را بدون مشکل انجام داد و شخص هم از نتیجه های آن لذت ببرد.

با کاشت موی طبیعی می توان تراکمی شبیه تراکم موهای کاملاً طبیعی (خدادادی) به وجود آورد

در کاشت موی طبیعی شکاف های خیلی ظریفی برای قراردادن گرافت ها در پوست ناحیه طاس ایجاد می شود. اگر این شکاف ها خیلی به همدیگر نزدیک باشند پوست بین آنها پاره شده و دو شکاف کوچک تبدیل به یک شکاف بزرگ می شود که چیز مطلوبی نیست. پس مجبور هستیم یک فاصله دست کمی را مراعات کنیم. فاصله فوق حدود 3-2 برابر فاصله بین موهای با تراکم عادی بوده و به همین نسبت همیشه تراکم موهای کاشته شده در جلسه اول کمتر از تراکم موهای عادی است.

در جلسات بعدی می توان این فاصله را کمتر و کمتر کرد (البته با توجه به محدودیت تعداد موهای قابل برداشت از پشت سر) ولی به هرحال هیچگاه از نظر فاصله بین موها مانند موهای طبیعی نخواهدشد و بالطبع تراکم کاملاً شبیه موهای طبیعی هم بوجود نخواهدآمد.

تراکمی که می توان بطور معمول در جلسه اول کاشت مو ایجادکرد 35 – 30 گرافت در هر سانتیمتر مربع است که آن را می توان در جلسات بعدی به 50 – 45 افزایش داد. تبلیغات رسانه ها بخصوص مطبوعات و کانال های ماهواره ای مبنی بر ایجاد تراکمی شبیه تراکم موی عادی (و گاهی بیشتر از تراکم موی طبیعی !) شیادی محض بوده و درست نمی باشد.

یک شخص طاس تا هر چند جلسه که بخواهد می تواند کاشت مو انجام دهد

بعنوان یک اصل کلی فقط تا حدی می توان از موهای ناحیه دهنده مو برداشت کرد که آسیبی به ناحیه برداشت وارد نشده، پوست تحمل برداشت را داشته باشد و در ضمن نمای ظاهری آن هم بدشکل و بدفرم نشود.

پس معین می شود که حتی در بهترین شرایط تعداد موهای قابل دسترس برای کاشت در ناحیه طاس محدود است. حداکثر موی قابل برداشت در یک جلسه FUT چهار تا پنج هزار تار مو (غالبا 4 – 3 هزار) و در یک جلسه به روش FIT بسته به معینات پوست و موی شخص پنج تا شش هزار تار مو (غالبا 5 – 4 هزار) است.

اغلب بیماران پس از یک جلسه کاشت موی طبیعی موفقیت آمیز و با مشاهده تراکم کمتر از طبیعی درناحیه کاشت درخواست کاشت موی مجدد را در همان ناحیه می کنند با این تصورکه تراکم موهای کاشته شده بیشتر و بیشترشود. اگرچه از نظرتئوری این کار عملی است ولی یک نکته ظریف درآن وجود دارد. کاشت موی مجدد مستلزم برداشت مجددا مو از ناحیه دهنده است و با این کار تعداد موهای موجود در بانک موی شخص کمتر و کمترمی شود. با کم شدن این موها دیگر مویی برای کاشت موی بعدی درمناطق طاسی که در آینده بوجودمی آیند (که حتماً این اتفاق می افتد زیرا ریزش موی مردانه یک روند رو به جلو و دائمی است) باقی نمانده و بعداً مشکلاتی از نظر زیبایی برای بیمار بوجود می آید.

تصور کنید که برای شخص3 – 2 بار کاشت مو در جلوی سرانجام دهیم تا تراکم خیلی خوب بوجود آید و طبیعی است که تعداد موهای قابل برداشت از بانک موی پشت سر هم به شدت کاهش پیدا می کند. پس از گذشت چند سال موهای بخش های عقب ناحیه کاشته شده دچار ریزش موی مردانه شده و نیاز به کاشت مو پیدا می کنند ولی متأسفانه مویی در پشت سر نمانده تا این کار را انجام دهیم. پس به عنوان یک اصل بایستی همیشه در برداشت مو از ناحیه دهنده جانب احتیاط را مراعات کرد و برای آینده هم ذخیره ای باقی گذاشت.